BİRAZ DA KİTAP / EVLİLİĞİN DÖRT MEVSİMİ

Pandemi dolayısıyla uzunca bir süre ara verdiğimiz kütüphane ziyaretlerine yeniden başladık. Antalya’da günlerimizi geçirirken evimize yakın olan Konyaaltı Belediye Kütüphanesi uğrak yerlerimizin başında gelir. Ödünç kitap alarak okumanın yanında raflara dizilmiş kitaplara göz gezdirmek, elime alıp sayfalarını karıştırmak ayrı bir zevk veriyor bana. Bu meşgale içinde elime Gary Chapman’ın yazdığı “EVLİLİĞİN DÖRT MEVSİMİ” isimli kitap geçti. Kitabın kapağında yazarın hemen altına “Beş Sevgi Dili’nin yazarından” şeklinde bir ifade -ki birçok kitapta buna rastlıyoruz- eklenmiş olmasını hep yadırgarım. Sanırım bir pazarlama stratejisi olan bu durumlar bana kendimi aldatılmış hissettiriyor. Bununla ilgili olarak aklıma gelen bir fıkrayı okurlarım ile paylaşmak isterim.

Yazarlığa çok meraklı bir genç yazdığı deneme yazılarını ünlü bir yazara okutur. Yazar bunları okuduktan sonra gence “Yetenekli birine benziyorsun ama daha çok çalışman gerekir. Bu yazdıkların da ne yazık ki pek işe yarar şeyler değil” der. Genç büyük bir hayal kırıklığı içinde yazarın odasından ayrılırken elindeki kağıtları yazara göstererek “Bunları ne yapayım atayım mı?” diye sorunca yazar “Yok atma sakla onları ilerde ünlü bir yazar olunca yayınlarsın” cevabını verir. Ben “Evliliğin Dört Mevsimi” adlı kitabı bu karışık duygular içinde aldım ve okumaya başladım. Yıllar önce aynı yazarın “Beş Sevgi Dili” kitabını okumuş ve oldukça da beğenmiştim.

Devamı için tıklayın “BİRAZ DA KİTAP / EVLİLİĞİN DÖRT MEVSİMİ”

ANTALYA GÜNLERİ / ELMALI GEZİSİ

Sabah yürüyüşlerini geçen yıl yeni düzenlemesi yapılan Konyaaltı sahilinde gerçekleştirmekteyiz. Evden çıkışta güzergahımızda bulunan Konyaaltı belediyesinin reklam panosunda belediyece pazar günleri yapılacak Elmalı kültür gezisi tanıtımını görünce bu fırsatı değerlendirmeyi uygun gördük. Hemen telefon ettiğimizde bir sonraki haftanın uygun olduğunu söylediler. Biz de 26 Kasım günü için kaydımızı yaptırdık.
Belirtilen tarihte 40 kişilik gezi grubu Konyaaltı belediyesinin yakınında toplandı. Saat 8.30’da seyahatin yapılacağı araçta yerimizi aldık. Belediyede bu işlerden sorumlu Merve hanımın liderliğinde yolculuğumuz başladı. Antalya’ya 120 kilometre kadar uzaklıkta olan Elmalı ilçesine ulaşmamız iki saati buldu. Orada bizi Elmalı Belediyesinin bize tahsis ettiği bir araç ile gezide bize eşlik edecek rehberi ( Mustafa beyi) bizi bekler bulduk. Günübirlik bir gezi olduğu  ve de zamanı iyi kullanmak adına ilk ziyaretimizi hemen Müzeye gerçekleştirdik.
Elmalı müzesi  1941 yılında yapılan ve daha önce hükümet konağı, vergi dairesi, öğretmenevi gibi hizmetler için kullanılmış bir binada çeşitli değişiklikler yapılarak 2011 yılından itibaren müze olarak hizmet vermeye başlamış. Müzenin oldukça geniş olan bahçesinde lahitler yazıtlar, mimari parçalar, sunaklar belli bir düzen içinde sergilenmektedir. Ayrıca geçmişi çok eski yıllara dayanan arı serenlerinden birinin de birebir örneği  bahçede ilginç bir görüntü oluşturmaktadır. Üç katlı müze binası içinde yörede yapılan kazılarda elde edilen M.Ö. birçok medeniyetlere ait Semahöyük küp mezarları, değerine paha biçilemeyen Elmalı sikkeleri, çeşitli çanak çömlekler, Roma ve bizans dönemine ait mezar stelleri sergilenmektedir.
Müze ziyaretinin ardından ikinci ziyaret yerimiz 1600 lü yıllarda yapılan ve bugün hala sağlam ve kullanılır durumda olan Ketenci Ömer Paşa Camisi oldu. Akabinde hemen yakınında olan Halveti tarikatının kurucusu, 16.yy mutasavvıf şairlerinden Vehhab-ı Ümmi’nin türbesi, 17.yy Türk İslam şairi, mutasavvıfı Sinan Ümmi’nin türbesini ziyaret ettik. Bu kişiler ile ilgili rehberimiz Mustafa bey epeyce ayrıntılı bilgi verdi. Muhammed Hamdi Yazır müzesi bu dizideki bir başka ziyaret yerimiz oldu. Elmalılı Hamdi Yazır’ın 1926 yılında Atatürkün “Kuranın çağın icaplarına göre tefsir etme” görevini verdiği kişi olduğu bilinir. Yaptığı tefsir çalışması bugün dahi en güvenilir kaynak olarak değerlendirilmektedir. Müzedede bu zat ile ilgili çeşitli eşyalar yer almakta.
Elmalının görülmeye değer bir başka yeri de şehri adeta kuşbaşı ve bütünü ile seyredebileceğiniz “Seyir tepesi”dir. Burada da şehir sakinlerinin ve ziyaretçilerin beğenisini kazanacak güzel düzenleme çalışması yapıldığını belirtmeliyim. Tepenin en uygun yerinde hazırlanan platformdan şehrin bütününü en güzel şekliyle görüntülemek mümkün. Dilerseniz “Kadim Şeir Elmalı” tabelasının arkasına geçerek bu görüntüye kendinizi de dahil edebilirsiniz.
Elmalıyı ilginç kılan bir durum da başta Helvacılar çarşısı ve geleneksel evlerde gerçekleştirilen restorasyon çalışmasıdır. Geçmişin cazibesini bu güne taşıyan eski tip cumbalı evler gelecekte turizm cazibesinin habercisi sayılabilir. Görenlerde Safranbolu evlerini hatırlatan bu güzelliklerin dizi film yapımcılarının da ilgisini çektiğini duyduk.
Elmalı gezimiz saat 17.00 de nihayete erdi. Aynı saatte de dönüş yolculuğumuz başladı. Saat 19.00 sularında da artık evimizdeydik. Gün boyu bize bu mutlu saatleri yaşatan Mustafa beye, Merve hanıma ve onun şahsında Konyaaltı belediyesine teşekkür ederiz.

ANTALYA GÜNLERİ / KONYAALTI PLAJI (YENİ HALİ)

Yaklaşık bir yıl önce aynı başlıkla bir yazımın olduğunu hatırlatayım önce. Fakat geçen zaman içinde gözlemlediğimiz gelişmeler aynı konuda ikinci bir yazı yazmayı zaruri kıldı. Geçtiğimiz sonbaharda Konyaltı plajı ile paralel istikametteki Akdeniz Bulvarı büyük tahta/sunta levhalarla çevrilerek trafiğe kapandı ve ardından bu kapalı alanda hummalı bir çalışma başladı. 6-7 kilometrelik sahil boyunca çalışmalar yaz aylarına kadar devam etti. Haziran ayında Antalya’ya geldiğimizde çalışmaların nerede ise yüzde doksanı bitmiş,  aylarca insanları sahilden ayıran tahta levhalar sökülmüş ve Konyaaltı Sahili ve Plajı yeni yüzü ile ziyaretçilerin hizmetine açılmış oldu. Ben bu sahili eskiden beri sever ve beğenirdim. Ama demek güzelin de güzeli mükemmelin de mükemmeli olabiliyormuş dedirtecek bir tablo karşıladı bizleri.

Öncelikle yoğun trafiğin yaşandığı Akdeniz bulvarı çok güzel bir biçimde sahil bütünlüğüne dahil edilmiş, genişleyen alanlarda daha çok yayaların istifadesine uygun düzenlemelerin yapılmış olması son derece sevindirici. Daha önce 97 bin metrekare olan beton zeminin 3o bin metrekaresinin yeşillendirilmesi gerçekleştirilmiş. Ayrıca dikilen beş bin ağaç da ortama başka bir güzellik katmış diyebiliriz. Proje bütünlüğü içinde çocuk parkları, yetişkinler için spor ve egzersiz alanları, restaurant ve kafeler, yürüyüş ve bisiklet parkurları, çok sayıda araç park alanları, evcil hayvanlar/köpekler için oynama alanları, basketbol sahaları, 34 büfe, 26 şemsiye/şezlong alanı, inşaatı devam etmekte olan 40 kadar ticari işletme gelecekte Konyaaltı’nda misafirlerine hizmet vermeyi bekliyor diyebiliriz. Samimi olarak belirtmem gerekirse evveliyatı ile de karşılaştırıldığında ben yeni durumu beğendiğimi söyleyebilirim. İyice tamamlandığında sanırım çok daha güzel olacak. Sahilin ve denize girilen kısımların her daim temiz ve düzenli tutulması için çalışan onlarca emekçi de yürekten teşekkürü hak ediyor.

Tabii hiç mi eleştirilecek yanı yok derseniz elbette ufak tefek eksiklere de arada bir rastlanıyor. Kalitesiz bir işçilik, uygun olmayan malzeme kullanımı gibi durumlardan kaynaklı sebeplerle insanın biraz keyfinin kaçtığı oluyor ama bunlar büyük resmi etkileyecek boyutta değil. Ayrıca daha hizmete girişinin üzerinden bir kaç gün geçmeden koparılmış duş başlıkları, tahrip edilmiş musluklar, pisletilmiş, gelişigüzel atıklar bırakılmış soyunma kabinlerini görünce de iğneyi kendimize batırmamız gerektiğini düşünüyor ve klasik “Eğitim şart”cümlesini fısıldıyorum kendi kendime.

Bir de bu proje ile ilgili sosyal medyada dolaşan şu kadar liraya mal olmuş, yandaş firmalara (Hülya Koçyiğit’in damadı) işletmesi peşkeş çekilmiş gibi haberler dolaşıyor. İşin bu kısmı ile ilgili benim derinlemesine bilgim yok doğrusu. Vebalı boynuna deyip şimdilik bu bölümü kapatalım.