BİRAZ DA KİTAP / ANNENİN DUYGUSAL YOKLUĞU

Jasmin Lee Cori’ nin yazdığı “Annenin Duygusal Yokluğu” adlı kitap üzerinde bazı paylaşımlarda bulunmak istiyorum sizinle bu kez. Şimdiye kadar okuduğum ve bazısını da bloğumda paylaştığım çocuk gelişimi ve eğitimi ile ilgili kitaplarda ailenin, ebeveynlerin etkisinden ayrıntılı olarak bahsediliyordu. Ben de bunları zihnimde bir bütün olarak değerlendiriyor ve bunun eşit oranda olabileceği düşüncesini taşıyordum. Ancak şu an söz konusu ettiğimiz kitapta annenin her yönüyle yoksunluğunun önemli bir kayıp, olumlu mevcudiyetinin de çok büyük bir zenginlik olduğu vurgusu yapılıyor.

Kitapta alt başlıkların da içinde olduğu üç ana kısım var. Birinci kısımda çocukların annelerine neden muhtaç oldukları, ilk bağlanma ve iyi annelik konusu yer alıyor. İkinci kısımda işlerin ters gitmesi halinde duygusal istismar ve taciz başta olmak üzere yaşanabilecek sonuçlar üzerinde duruluyor. Üçüncü kısımda da iyileşme süreçlerine yer veriliyor. Kitapta ayrıca açıklanan konular ile ilgili alıştırmalar mevcut.

Annelerin, anne adaylarının, çocukluklarında kötü annelik deneyimi yaşayanların okumasında yarar olduğuna inandığım bu kitaptan bazı satır başlarını özet olarak aşağıda sıraladım. Umarım kitabın tamamını okuma ve faydalanma konusunda bir ışık yakmış olurum.

Anneliğin içgüdüsel olarak aktarılmış bazı özellikleri olmasına rağmen pek çok kadının bilinçli olarak anneliği öğrenmesinde yarar vardır. Yetersiz annelik görmüş kişilerin durumu ise daha zordur. Bu durumda anne önce kendi yaralarını saracak ve daha sonra çocuğunuza bu durumu yaşatmayacak bir ilişki kurmanın yolları aranacaktır.

İyi anne olma, çocuğa belli mesajların başarı ile iletilmesi ile gerçekleşir. “Burada olduğuna memnunum.”, “Seni görüyorum.”, “Benim için özelsin.”, “Sana saygı duyuyorum.”, “Seni seviyorum.”, “İhtiyaçların benim için önemli.”, “Benden yardım isteyebilirsin.”, “Senin için buradayım.”, “Sana vakit ayıracağım.”, “Seni güvende tutacağım.”, “Beni çok mutlu ediyorsun.”, “Benimleyken rahat hissedebilirsin.” Bu cümleler mesajların en önemli olanlarıdır.

Anne yeri geldiğinde koruyucu, yeri geldiğinde destekleyici, yeri geldiğinde de akıl hocası olmak durumundadır. Hayattaki ilk kişilerarası ilişki anne ile iyi bir bağ kurmaktır. Buna bağlı olarak mutlu bir yuva ikinci bir koruma kalkanıdır çocuk için. Olumsuzlukların onarılacağını bilmek güvenli bağ kurmanın başka bir unsurudur. Güvenli bağlanma derin bir aidiyet hissi yaratır.

Sevgi ve dokunuş benlik hissinin gelişimine yardımcı olur. Böylesi bir dokunuştan mahrum olan bebeklerde hapsolmuş hissi yaratır ve nihayetinde ölüm bile gelebilir.

Anne tarafından önemli olmadığı hissi çocukta büyük bir boşluk yaratır. Annenin dikkatini çekememek hali bebek için en acı veren deneyimdir. Duygusal olarak orada olmayan anne çocuğun en büyük kabusudur. Yetersiz annelik görmüş yetişkinlerin çoğu çocukken anneleri ile yakın oldukları anlara dair hiçbir şey hatırlamazlar. Gerçek anlamda orada olamayan anne tarafından büyütülen bebek bir dayanağı olmaz, kendi bedeni ile bağını yitirir.

Duygusal ihmal ve istismar bazen annelerin bilerek ya da bilmeden çocuklara verdiği zararlar arasındadır. Duygusal ihmali annenin çocuğunu görmeden gelmesi, duygusal istismar da çocuğuna kötü davranması olarak tarif edilebilir.

Bir annenin ebeveynlik rolünü yeterince yapamamasının nedeni daha iyisini yapmıyor olması, ya da iyi bir annelik görmemiş olmasıdır. Çözümlenmemiş travmalar ve depresyon da bunda etkilidir. Kendisine prensesler gibi davranılması büyüyememe ve sorumluluk alamamayı beraberinde getirir. Narsizm ve sınırda kişilik bozukluğu da iyi bir ebeveyn olmayı engelleyen faktörler arasında sayılabilir. Bu bozulma nihayetinde kendini kurban gören, özgüveni olmayan, kimsesiz, münzevi, buyurgan, kraliçe, öfkeli, sadist ve cadı anne figürleri ortaya çıkmaya başlar.

İyileşme sürecinde annenin kendisinin de psikoterapinin de yapacağı birçok şey bulunmaktadır. Çıkış noktası olarak da hiçbir şeyin örtbas edilmemesinden başlanabilir. Yarayı keşfetmek, kusurların eksiklikler olarak yeni bir çerçeveye oturtulması, duyguların üzerine kafa yormak, günlük tutmak yapılabileceklerin birkaçıdır. İnanılmaz gibi görünmesine rağmen öfkenin iyileştirici gücü bile harekete geçirilebilir.

İçimizdeki çocuk çalışması üzerinde durulması gereken bir diğer konudur. Proaktif bir yaklaşım benimsemek, destek arayışlarında bulunmak ve gerektiğinde profesyonel destek almak işe yarayabilir.

Tagged: Tags

2 Thoughts to “BİRAZ DA KİTAP / ANNENİN DUYGUSAL YOKLUĞU

  1. “Pek çok kadının bilinçli olarak anneliği öğrenmesinde yarar vardır” tespiti çok önemli bir toplumsal yaradır. Bu tespit pek çok annemizin annelik yapamaz durumda olduğunu göstermektedir. Bilinçsiz annelerin toplumsal faturası çok ağırdır.
    Elinize dilinize emeğinize sağlık…

  2. Teşekkürler Emin arkadaş. İnşallah her konuda yarın bu günden daha güzel olacak. Selam ve sevgiler…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *