Bu Şiir de kendime

Ulan angut

Ulan hayvan

İçi geçmiş karpuz

çürümüş armut

ulan ekşimiş ayran

–

Ulan ahmak

Öğüt vermek senin neyine

Ne haddine düşmüş senin

Her şey üstüne şiir yazmak

–

Senin gündüzleri keyfin

Geceleri uykun kaça dursun

Alemin keyfi yerinde

Biri Amsterdam’da

Öteki Şangay’ın göbeğinde

Üstten üfürmeli

Ve alttan ısıtmalı evinde

Her hafta başka bir restaurant

Her ay başka memleketin birinde

–

Zamandır şu sıra

Hiç geçinemediğin

Kılıktan kılığa giren

Kendisine hiç sözünü geçiremediğin

–

Durdurmak istersin bir ara

İstemediğin günleri ötelemek için

Hatta geri sarmak bile gelir içinden

Söylenmişi söylenmemiş

Yaşanmışı yaşanmamış kılmak için

–

Davetsiz misafir olur kimi zaman

Hem de hiç beklemediğin

Ve de bir an önce

Çekip gitmesini istediğin

–

Zaman

Beynini, bedenini

Kemiren bir kurt olur

Bakarsın en dar gününe yetişen

Bir umut olur

–

İlaç gibi gelir zaman

Şifa olur bazen

Onulmaz yaralara

Çeker götürür seni kimi

Tarifsiz diyarlara

–

İmtihandır bazılarına

En çetrefilli

En içinden çıkılmaz sorularıyla

Diyet ödetir kimine

Hesapsız sonuçlarıyla

–

Bir serin rüzgardır

İçini okşayan

Birden bir alev oluverir

Bütün benliğini yakan

–

İşte zaman böyledir

Belki  hiçbir şey ,belki de çok şey

Senin zamanın bunlardan hangisi

Necmi bey

–

Yoksa sen

Bütün bu zamanların dışında mısın?

Ya da tozlu raflarda unutulmuş

Ve miadı çoktan dolmuş

Bir ilaç mısın?

–

İyisi mi yazmakla,yaşamakla

Alış verişi kes

Kur sen çilingir sofranı

Bir dilim peynir yarım domates

Yani hayata YENİ den başla

Yanında kadim dost  Poyraz Sali

Ve ikinci kadehten sonra

Varılacak nokta

“Ne olacak bu memleketin hali”

Necmi MOLA/26.02.2010