Çocuklarımız Antalya’ya geldikten sonra etrafa bir baktıklarında, insanların yaşam şekli ve umursamazlıkları onları da çok şaşırttı. Onlar yine maske mesafe hijyen eksenindeki tedbirlerini sürdürmeye devam ettiler.
“Her nefis/canlı ölümü tadacaktır” şeklinde mezarlıkların kapısında yazılan bir ayet vardır. Bu yaz gördük ve yaşadık ki buna ilaveten “Her canlı covid’i tadacaktır” deyişini de eklemek gerekiyormuş. Önce o kadar korunmasına sakınmasına rağmen büyük oğlum Dinçer covid’e yakalandı. Hem de tam yurt dışına çıkacaklarının bir gün öncesinde.
Kendinin pozitif olduğunu öğrendiği andan itibaren kendini bir odaya hemen tecrit etti. 8-10 gün yemeğini kapısını önündeki tabureden aldı. Negatife çıktıktan sonra dahi önlemlerini sürdürdü. Hong Kong Hükümeti ülkesine giriş yapacak herkesten ilk uçağa bindikleri yerden negatif olduğunu gösterir belge istediğinden planladıkları tarihte yolculukları gerçekleşmedi. Bütün hesaplar alt üst olmuştu. Sadece uçuşun ertelenmesi değildi sorun. Ülkeye negatif sonuçla girseler dahi bütün yolcuların bir hafta karantinada kalması koşulu vardı. Bununla ilgili otel rezervasyonunuz yoksa yine uçağa binemiyorsun. Tabi bunların faturası hep yolculara çıkıyordu. Yoğun bir uğraş sonucu hem uçak hem otel rezervasyonuna uyumlu tarihi ancak iki ay sonrasına yani Ağustos sonrasına denkleştirildi. İş yerleri de bu zorunlu gecikme konusunda anlayış gösterdi ve Antalya’da kalış süreleri 2 ay daha uzamış oldu.
Devamı için tıklayın “O NE YAZDI ÖYLE / 4”